Toneelvereniging Amicitia bestaat 100 jaar. Om dit te vieren, spelen we in maart en april
2023 drie keer de jubileumvoorstelling Bloesems. Het blijspel wordt dit keer niet alleen
uitgevoerd door de vaste toneelgroep. Er staat ook een aantal oud-spelers en debutanten op
het podium. Oud-speelster Wilhelmien Peters (76) durfde eigenlijk niet, maar trok toch de
stoute toneelschoenen weer aan. In een kort interview stellen we haar graag voor!
Wanneer was je lid van Amicitia? En hoe lang?
“Ik speelde van 1962 tot 1974 toneel bij Amicitia. In 1974 werd onze zoon Eddie geboren.
Dat was de reden dat ik toen ben gestopt. Ik heb nog twee jaar met mijn zus Annie Scholten
gespeeld, maar het vaakst stond ik met Tonnie Bolder en Lowie Jansen op het podium.”
Hoe kijk je terug op die tijd?
“Het was een hele leuke tijd. Ik had destijds altijd grote rollen en kende toen het halve
toneelboekje uit mijn hoofd. Nu heb ik maar een paar woorden, maar vergeet ik de tekst nog
bijna, haha. Ik herinner me uit die jaren nog een aantal regisseurs goed, zoals Feenstra,
Groenestege, Harry van de Camp en Jan Bolder.”
Aan welke voorstelling heb je de mooiste herinneringen?
“Aan het blijspel Een beeld van ’n man. Daarin speelde ik Dicky, mijn mooiste rol. Dicky was
een beetje onverschillig en werkte als tuinjongen bij een barones. Ik weet nog goed dat hij in
het stuk vaak moest zeggen: ‘poeh, mien moeder zei altied’. Sommige dingen vergeet je echt
nooit.”
Was je meteen enthousiast toen ze je vroegen om voor de jubileumvoorstelling van Amicitia
nog één keer het podium te betreden?
“Ik durfde eerlijk gezegd niet. Toen Sabine Bolder belde, zei ik: ‘oh nee, dat kan ik niet meer
onthouden, ik sla een flater op het podium’. Sabines reactie was ‘deern, dan zorg ik dat je
een klein rolletje krijgt’. En dat heb ik nu. Op het podium sjouw ik telkens als een kuikentje
achter ‘kloek’ en zus Annie Scholten aan, haha.”
Welke rol(len) speel je in de jubileumvoorstelling?
“De dames Diny en Grada Bakker, samen met mijn zus Annie. Zoals gezegd een klein rolletje.
We staan wel veel op het podium, maar hoeven gelukkig niet zoveel te zeggen. Het is erg
leuk, ik ben bij bijna alle repetities nog geweest, behalve één keer toen ik corona had. Ik heb
dan zeker ook geen spijt dat ik uiteindelijk toch ‘ja’ heb gezegd.”